Ierland | Avontuur langs een deel van de Wild Atlantic Way

1,2K

Ierland, een relatief klein land met mooie steden en veel groen ruig landschap. Ierlands grootste geheimpje is toch wel ‘The Wild Atlantic Way’. Deze route loopt bijna langs de hele westkust van Ierland, van Donegal in het noorden tot aan Cork in het zuiden. De gehele route is 2500 km lang en loopt langs de ruige kust van West Ierland. De Wild Atlantic Way is de langste toeristische kustroute van de wereld. Wij reden vanaf Dublin een klein gedeelte van de Wild Atlantic Way. Hieronder nemen wij je mee op onze roadtrip.

Bunratty Castle

Bunratty Castle is gebouwd rond 1425 en werd bewoond door de O’Brien-clan, de hoge koningen van Munster en later de graven van Thomond die in deze regio regeerden. Bunratty is een heel leuk dorp maar het kasteel is toch wel het hoogtepunt waarvan de imposante toren de omgeving domineert. Door de tijd was het kasteel vervallen en het dak ingestort maar in 1956 werd het kasteel helemaal hersteld. Tegenwoordig staat Bunratty Castle bekend om zijn middeleeuwse banketten die het hele jaar twee keer per nacht worden gehouden. Zo kun je het echte middeleeuwse kasteelleven van de Ieren ervaren. 

Kliffen van Moher

Na even gereden te hebben langs het groene landschap met vele kastelen en ruïnes komen we dan aan bij de ruigere kustweg met als eerste stop de kliffen van Moher. Ik moet zeggen, het is erg toeristisch maar dat is wel met een goede reden. Wat een prachtige natuur is dit! De uitzichten hier op de kliffen zijn werkelijk geweldig. Beneden is een bezoekerscentrum waar je alles kunt lezen over het ontstaan van de kliffen en het landschap eromheen.

 

Je kunt aan twee kanten de kliffen op lopen langs een wandelpad. Zelfs voor mensen die slecht ter been zijn rijden er golfkarretjes omhoog langs de klif zodat deze mensen ook van het schitterende uitzicht kunnen genieten. Aan beide kanten heb je een prachtig uitzicht, aan de ene kant kun je naar een toren lopen waar je dan ook in kunt. Aan de linker kant van de kliffen is het pad wat meer natuurlijker en zul je af en toe iets meer moeten klimmen. Na twee uurtjes een hike te hebben gemaakt over de kliffen, stappen we weer in de bus op weg naar de volgende stop langs de Wild Atlantic Way. 

De Burren

Nationaal Park de Burren werd in 1991 opgericht. Het nationaal park bestaat uit 15 vierkante kilometer bergen, kalksteengronden, kalkgrasland en elswouden. De Burren betekent letterlijk ”de grote rots”.  De vele kalksteenrotsen/gronden doen ook een beetje denken aan een maanlandschap. Wanneer we komen aanrijden verandert het landschap van heel groen ineens naar alleen maar grijze rotsvlaktes. Het is een enorm gebied en eigenlijk een heel bijzonder en toch ook wel indrukwekkend gezicht. Deze enorme rotsvlakte is bezaaid met grotten, fossielen, verschillende rotsformaties die naar de Atlantische Oceaan afhellen, ook vind je hier een daar wat bijzondere bloemen. 

Kilmacduagh Monastery

In Ierland geloven de mensen in elfjes en dwergen. Niet voor niks komen we onderweg dan ook ‘s werelds kleinste kasteel tegen die bewoond werd door een dwerg. De gids van de dag had er allemaal wilde verhalen over. 

Een stukje verderop komen we aan bij Kilmacduagh Monastery. Een indrukwekkend oude kloosterruïne waaromheen nog allemaal graven liggen. De bekende toren van Kilmacduagh staat scheef. Een pracht plaatje zo in het groene landschap als je het mij vraagt. Je kunt er even rondwandelen en wat foto’s maken. Hier heb je ongeveer 20 minuten nodig maar het is wel een leuke stop op de route. 

Galway